Jan BOCHEŃSKI

Jan Bocheński studiował malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem L. Wyczółkowskiego, J. Mehoffer, J. Pankiewicza w latach 1905-1914. Następnie studiował w Paryżu. W 1925 roku rozpoczął pracę pedagogiczną w Państwowej Szkole Ogrodniczej w Poznaniu. Był jednym z założycieli Grupy Artystów Wielkopolskich Plastyka, powstałej w 1925 roku. Brał udział w większości wystaw Plastyki. Malował głównie w technice olejnej i akwarelą portrety. Tworzył kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury oraz obrazy o tematyce religijnej. Uprawiał również grafikę (miedzioryt, suchoryt, akwafortę) i rysunek. Twórczość Bocheńskiego ukazuje pewne pokrewieństwo z postimpresjonizmem oraz patetyczność i liryzm. W 1929 roku został odznaczony medalem brązowym na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Jego prace znajdują się w licznych zbiorach prywatnych i państwowych między innymi w Finlandii i Belgii.