Karykatura przedstawiająca groźnego dowódcę oraz żołnierza oddającego honory

Artur Szyk (Arthur Szyk) malarstwem i rysunkiem zajmował się od wczesnego dzieciństwa. W 1908 roku rozpoczął studia w Paryżu w Académie Julian pod kierunkiem Royer’a i Boschet’a. Następnie w 1913 roku przeniósł się do Krakowa gdzie rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem T. Axentowicza. Oprócz studiów czynnie angażował się w życie kulturalne Krakowa. W Paryżu Szyk miał okazję poznać trendy dominujące wtedy w sztuce, mimo to zdecydował się pójść własną drogą - bardziej w kierunku tradycji. Szczególnie pociągała go średniowieczna sztuka iluminacji książki, która wywarła ogromny wpływ na jego późniejszą twórczość. W 1914 roku z grupą innych artystów i pisarzy pochodzenia żydowskiego odbył podróż artystyczną do Palestyny, gdzie miał okazję zapoznać się z wysiłkami żydowskich osadników, pracujących na rzecz budowy przyszłego państwa żydowskiego . W czasie wojny służył w wojsku rosyjskim, a później jako ochotnik w wojsku polskim. W 1921 roku osiadł na stałe w Paryżu. Szyk jako grafik i ilustrator zyskał uznanie już w okresie międzywojennym – jego prace były wystawiane i publikowane nie tylko w Polsce, lecz również we Francji, Wielkiej Brytanii i USA. Prawdziwą popularność przyniosły mu jednak dopiero karykatury wojenne, w których po wybuchu II wojny światowej ukazywał przywódców państw Osi – przede wszystkim Hitlera, Mussoliniego i Hirohito. Po zakończeniu wojny w swojej twórczości nadal angażował się politycznie, przede wszystkim popierając utworzenie państwa izraelskiego. Twórczość Szyka wyróżnia się bogatą kolorystyką i dbałością o szczegóły przedstawienia.