Portret księcia Aleksandra Fryderyka Radziwiłła, 1918
(1885 Warszawa - 1939 Jeziory) |
| pastel na papierze beżowym |
| 50 x 46,5 cm |
|
sygnowany i datowany po prawej stronie u góry: Witkacy 1918 | T.C (w kółko); B.R (w kółku) po lewej stronie u góry napis: Prinz | Alexander Friedrich | ohne | Sicherheits - nadel. pionowo po prawej stronie u dołu powtórzone: ohne Sicherheits - nadel! |
|
"...Adnotacja przy sygnaturze "T.C" oznacza typ C - wykonywany dla przyjaciół, za darmo, na ogół w czasie spotkań towarzyskich połączonych z konsumpcją alkoholu. Forma takich portretów z założenia była swobodna, model był przez artystę deformowany zgodnie z założeniami teorii Czystej Formy tworzonej przez Witkacego i określającej cechy prawdziwego - w jego mniemaniu - dzieła sztuki".
"...Adnotacja "B.R" to zapewne inicjały osoby towarzyszącej portretowaniu". "...Witkacy wpisał na portrecie tytuł oraz imiona modela, w wersji niemieckiej, prawdopodobnie z uwagi na jego związki z cesarstwem austriackim. Napis :ohne Sicherheits-nadel" jest z pewnością żartobliwym komentarzem do jakiejś sytuacji czy rozmowy w czasie spotkania". "Książę Aleksander Fryderyk Radziwiłł (ur. 1869 w Tarnopolu - 1929 w Kudowie; wg niektórych źródeł zmarł w 1938r.), był jednym z ostatnich przedstawicieli linii nieświeskiej Radziwiłłów herbu Trąby. W 1905 r. wraz ze swoim ojcem Ludwikiem Aleksandrem Juliuszem otrzymał dyplom od cesarza Franza Josefa uprawniający do posługiwania się tytułem książęcym. W 1894 r. ożenił się w Budapeszcie z węgiersko-austriacką księżniczką Wilhelminą Ordody, która w 1905 r. kupiła wieś Grójec pod Oświęcimiem, gdzie następnie zamieszkała wraz z mężem i siostrą Eufrozyną. W 1926 r. książę Aleksander Fryderyk wydał w Wilnie książkę poświęconą swojej rodzinie pt. Losy najstarszej linii Radziwiłłów. Wedle wszelkiego prawdopodobieństwa Witkacy spotkał go w drugiej połowie roku 1918, już po swoim powrocie z Petersburga, gdzie przebywał od jesieni 1914 r. Nie jest bowiem możliwe, by człowiek o przedstawionych wyżej koneksjach mógł przebywać na terenie Rosji w czasie I wojny światowej". Obraz posiada pozytywną ekspertyzę. |
|
Stanisław Ignacy Witkiewicz pseudonim artystyczny Witkacy, początkowo nauki malarstwa pobierał u swojego ojca Stanisława Witkiewicza. Następnie w latach 1905-1910 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem J. Mehoffera i J. Stanisławskiego. Po roku 1918 związał się z grupą Formistów, z którą wystawiał swoje prace głównie w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych. Był oficerem gwardii cesarskiej w I wojnie światowej. W 1914 roku wraz z Bronisławem Malinowskim odbył długą podróż naukową do Australii. Był współpracownikiem „Zwrotnicy” oraz twórcą teorii „Czystej formy”. Uważał, że twórczość artystyczna jest sposobem wyrażenia "Uczucia metafizycznego". Znany jest ze swoich dokonań na polu literatury i dramatu, która przyniosła mu światową sławę. Witkiewicz do połowy lat 20 tworzył malarskie fantazje, które dziś można określić jako pośrednie między modernizmem, ekspresjonizmem a surrealizmem. Twórczość portretowa Witkacego była przez długi czas odbierana jako ekstrawagancja artystyczna, uważano go za artystę niepoważnego, dziwaka i ekscentryka. W 1983 roku wielki sukces miała jego wystawa w Paryżu w Centre Georges Pompidou. |
Praca wystawiana i sprzedawana w domu aukcyjnym Altius
| Aukcja auction | Data date of auction | Nr kat. Lot number | Cena wywoławcza Starting bid |
Cena uzyskana Hammer price |
| XXVI Aukcja Dzieł Sztuki | 2013-10-24 19:00:00 | 57 | 38000.00 PLN (0,00USD, 0,00EUR) | 38000.00 PLN (0,00USD, 0,00EUR) |
