Widok Rynku Głównego w Krakowie z kosciołem pod wezwaniem Św. Wojciecha, 1918

Stanisław Fabijański edukację artystyczną rozpoczął od nauki rzeźby. W latach 1883 – 1888 uczył się malarstwa w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych między innymi u Cynka i Matejki. Od 1888 roku studiował w monachijskiej akademii. Po podróży do Włoch i Francji zamieszkał na stałe w Krakowie. Poza scenami rodzajowymi i malarstwem portretowym najchętniej tworzył miejskie pejzaże, zwłaszcza interesował się zabytkami architektonicznymi. Często malował wnętrza sakralne oraz widoki na charakterystyczne budowle. Brał udział w licznych wystawach w Polsce oraz za granicą (w Monachium, w Brukseli). Dwukrotnie w Krakowie miał swoje indywidualne wystawy, w latach 1928 i 1933. W tym czasie otrzymał srebrny medal Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie.