Park, 1935

Stanisław Czajkowski studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1896-1903 pod kierunkiem J. Malczewskiego, L. Wyczółkowskiego i J. Mehoffera. Wiele w tym względzie zawdzięcza również W. Gersonowi i swemu bratu Józefowi. Następne lata spędził w akademii monachijskiej oraz w Acadèmie Julian w Paryżu. Po powrocie był uczniem J. Stanisławskiego. Dużo podróżował po Europie i po Polsce. Od 1950 roku był profesorem w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wystawiał bardzo dużo w Polsce, ale również uczestniczył w wystawach za granicą. Od 1908 był członkiem stowarzyszenia artystów „Sztuka”. Najchętniej malował pejzaże. Stosował spokojne zestawienia kolorystyczne uzyskując melancholijny nastrój swych kompozycji. Jego prace znajdują się między innymi w zbiorach Muzeów Narodowych Krakowa, Warszawy i Wrocławia oraz w Muzeum Historycznym m.st. Warszawy, Muzeum im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Okręgowego w Toruniu i w Muzeum Górnośląskim w Bytomiu.