Pejzaż podgórski, około 1925

Wacław Żaboklicki początkowo uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej Gersona, następnie w latach 1901 - 1903 w akademii monachijskiej u K. Marra i A. Ažbègo oraz w paryskiej Académie Colarossi. W latach 1905 - 1906 wystawiał swoje prace w Salon des Indépendants w Paryżu. Dużo podróżował, był między innymi w Bretanii. Jego twórczość pozostawała pod wyraźnym wpływem W. Ślewińskiego. W latach I wojny światowej był w Rosji, później wrócił do Warszawy. Malował głównie pejzaże miejskie i morskie widoki. Od 1922 roku był członkiem Koła Marynistów Polskich. Używał techniki olejnej i pastelowej. Interesował się przede wszystkim problemem światła w malarstwie.