Przed bronowickim dworkiem

Włodzimierz Przerwa Tetmajer, przyrodni brat Kazimierza, poety, malarstwa uczył się początkowo w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u między innymi F. Cynka, a od 1889 roku J. Matejki. Był równocześnie studentem uniwersytetu, a naukę malarstwa uzupełniał w akademii wiedeńskiej i monachijskiej oraz w Académie Colarossi. Jako stypendysta wyjechał do Rzymu, a po powrocie do Krakowa ożenił się z córką bronowickich chłopów i tu zamieszkał od 1895 roku na stałe. Od 1901 roku prowadził szkołę malarstwa dla kobiet. Był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", oraz współzałożycielem Towarzystwa "Polska Sztuka Stosowana". Początkowo tworzył w duchu sztuki akademickiej, potem stał się przedstawicielem ludowości w sztuce. Malował śmiałymi, szerokimi pociągnięciami pędzla, najchętniej ukazując podkrakowskie pejzaże i obyczaje tamtejszej wsi. Zajmował się również projektowaniem witraży, polichromią, ilustratorstwem, działalnością publiczną.