Szabla w oprawie karabelowej - karabela bojowa, II połowa XVII wieku

Turcja, Bałkany, Rzeczypospolita (?)
Głowica zapewne produkcji  styryjskiej, długości 780 mm, szerokości u trzona 30 mm, w połowie długości 27 mm, z wygięciem na 62 mm, z wydatnym grzbietem, zakończona obosiecznym piórem dł. 220 mm z młotkiem.
Powierzchnia obu płazów płaska na zastawie, dalej wklęsło szlifowana w trzy nierównej długości bruzdeczki. Na zewnętrznym płazie zastawy wybity jest znak podwójnych sierpów, zapewne styryjskie naśladownictwo marki genuańskiej, spotykany często na głowniach szabel tureckich. Dwa ząbkowane łuki zwrócone ku sobie wypukłością, na których końcach umieszczone są po trzy wklęsłe punkty, ułożone w formie trójkąta. Przy początkach bruzdeczek wybite maleńkie niewyraźne znaki. Rękojeść karabelowa z głowicą w kształcie stylizowanej głowy ptaka. Okładziny trzony rękojeści wraz z głowicą wykonane z ciemnego rogu. Pochwa drewniana, pokryta brązową skórą, wytłaczaną w wypukły, wiciowo-linearny deseń. Okucie górne i dolne wykonane z blachy mosiężnej, dodane już w XVIII w.