Lech KUNKA

(1920 Pabianice - 1978 w Łódź)

Lech Kunka w 1945 roku rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi pod kierunkiem W. Strzemińskiego. W roku 1948 studia kontynuował we Francji pod kierunkiem F. Légera. Po uzyskaniu dyplomu został profesorem Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Łodzi. Uczestniczył w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955 roku oraz w II Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 1957 roku. Kunka uprawiał techniki malarskie i rysunkowe, zajmował się scenografią, tworzył formy przestrzenne. W zwartych kompozycjach figuralnych artysta wydobywał formy wyrazistym konturem. Pogłębioną ekspresję uzyskiwał dzięki nasyconej, kontrastowej gamie barwnej.